من غلام ادب عباسم …

بی دست کربلا دست منو بگیر ….

من از تراکم سیاه ابرها می ترسم …
و هیچ کس مهربانتر از تو نیست صدا می زنم …
کجاست آن یوسف گمگشته مهربانی که چراغ هدایت به دست در زمین دادگری کند ؟
کجاست مهـدی … ؟
مرا در یاب …
در انتظارت هستم و خواهم بود … بیا …
مهدیا دل شکسته ام را به تو می سپارم … دلدارم تو باش

“اللهم عجل لولیک الفرج”

مفهوم بلند آفتابى عباس

از گریه ی کودکان کبابى عباس

از تشنگی ات فرات دلخون گردید

والله که آبروى آبى عباس

التماس دعا

آری! تاسوعا یعنی عشق
و عشق یعنی عباس علی.

جانم فدای نام زیبایت، ابوالفضل قربان زخم چشم بینایت، ابولفضل
گر من به چای القمه بودم، زِ حسرت هر آن بخشکیدم برآن روزت ابولفضل
تاسوعا روز قمر بنی هاشم تسلیت باد

هم «حیّ علی الفّلاح » او خونین بود

هم سجده بی سلاح او خونین بود

افسوس که چند ساعتی بعد نماز

پیشانی ذوالجناح او خونین بود . . .

ای آن که غمت مسئله آموز من است
شور غم تو در دل پرسوز من است
روزی که حسین! بر تو من گریه کنم
سوگند به تو که بهترین روز من است
عاشورای حسینی تسلیت باد

همواره تجّسم قیام است حسین (ع)
در سینة عاشقان ، پیام است حسین (ع)
در دفتر شعر ما ، ردیف است هنوز
دل چسب‌ترین شعر کلام است حسین (ع)