((قرآن و امام حسین))

نماز و امام حسین
* اگر قرآن در آغاز بزرگ‏ترین سوره‏ى خود (بقره) مى‏فرماید: «الّذین یؤمنون بالغیب و یقیمون الصلوة»(121) و همچنین در كوچك‏ترین سوره‏ى خود (كوثر) از نماز سخن به میان مى‏آورد، امام حسین علیه السلام آن را اقامه مى‏نماید. «اَشهد انّك قد اقمت الصلوة»(122)
* اگر قرآن مى‏فرماید: «و اركعوا مع الراكعین»(123)، امام حسین‏علیه السلام نماز را با جماعت آن هم در برابر صفوف دشمن برگزار مى‏كند.
* اگر قرآن نحوه‏ى اقامه نماز در میدان جنگ را به پیامبرصلى الله علیه وآله آموزش مى‏دهد؛ «و اذا كنتَ فیهم فاقمت لهم الصلوة فلتقم طائفةٌ منهم معك ولیأخذوا اسلحتهم…»(124)، امام حسین‏ علیه السلام در میدان جنگ نماز را اقامه مى‏فرماید.
* اگر قرآن نماز را به عنوان یك منبع انرژى‏زاى غیبى معرّفى و مؤمنان را امر به استعانت از آن مى‏فرماید: «استعینوا بالصبر و الصلوة»(125)، امام حسین‏علیه السلام نیز در بحبوحه‏ى جنگ و مشكلات آن، از نماز استعانت مى‏جوید.
* اگر قرآن اقامه‏ى نماز را در اوّل وقت سفارش مى‏فرماید؛ «اقم الصلوة لدلوك الشمس»(126)، امام حسین علیه السلام نماز ظهر عاشورا را در اوّل وقت اقامه فرمودند.
* اگر حضرت عیساى مسیح‏ علیه السلام تا زمانى كه نفس دارند، مأمور به اقامه نماز شده‏اند؛ « و اوصانى بالصلوة و الزكوة ما دمت حیّا»(127)، امام حسین‏ علیه السلام نیز تا آخرین لحظه همراه نماز است.
* اگر قرآن از كسانى كه تجارت، آنها را از نماز غافل نمى‏سازد، ستایش مى‏كند؛ «رجال لا تلهیهم تجارة و لا بیع عن ذكر اللّه و اقام الصلوة»(128)، راجع به امام حسین‏علیه السلام چه باید گفت كه حتّى حفظ جان هم او را از نماز غافل نساخت.
* امام حسین علیه السلام نه تنها خود نماز خواند كه نمازهاى نمازگزاران را نماز كرد. در حدیث مى‏خوانیم: سه چیز موجب قبولى نماز است: حضور قلب، نماز نافله و تربت سیدالشهدا.
* امام حسین علیه السلام به خواهرش زینب علیها السلام مى‏فرماید: در نمازت به من دعا كن.
* نماز باید در جامعه و علنى اقامه شود؛ «اقیموا الصلوة» و امام حسین علیه السلام با آنكه مى‏توانست در خیمه نماز بخواند و با اینكه نمازش شكسته بود، در مقابل جمعیت نماز بپا داشت.
هنگام اقامه‏ى نماز در ظهر عاشورا، 30 تیر به سوى حضرت رها شد، یعنى در برابر هر كلمه از حمد و ركوع و سجده تقریبا یك تیر به امام پرتاپ شد.
* به راستى نماز چیست كه در عصر تاسوعا هنگامى كه به سید الشهداعلیه السلام پیشنهاد حمله مى‏شود، حضرت طى چند نوبت گفتگو جنگ را یك روز به تأخیر مى‏اندازند و مى‏فرمایند: «انّى اُحبّ الصلوة» و نفرمود: مى‏خواهم نماز بخوانم، بلكه فرمود: من نماز را دوست دارم. بسیارى از ما نماز مى‏خوانیم، ولى چقدر نماز را دوست داریم؟
زراره از امام صادق علیه السلام در باره كعبه پرسید: دهها سال است كه هرگاه درباره‏ى حج و كعبه از شما سوال مى‏كنم، پاسخ جدیدى مى‏دهید، علم شما به كجا متّصل است؟ امام فرمودند: آیا مى‏خواهى كعبه‏اى كه هزاران سال قبل از آدم بوده با چند كلمه اسرارش تمام شود.
این در حالى است كه كعبه و تمامى اسرار و رموز آن كه امام به آن اشاره فرمودند، تنها قبله‏ى نماز است و قبله، یكى از شرایط نماز!!
* امام حسین علیه السلام حاضر مى‏شود تا بدن مباركشان سوراخ سوراخ شود، ولى ارزش نماز شكسته نشود. سر مقدّس سید الشهدا بر روى نى قرآن مى‏خواند، یعنى سر از بدن جدا مى‏شود ولى سر و دل از قرآن جدا نمى‏شود.
عزادارن حسینى! ظهر عاشورا در هر كجا هستید، به یاد امام حسین علیه السلام و آخرین نماز كربلاى او، همراه با حضرت مهدى (عجل‏اللَّه‏تعالى‏فرجه‏الشریف) نماز ظهر عاشورا را باشكوه و با اخلاص بپا دارید.
________________________________________
121) بقره، 3.
122) زیارت عاشورا.
123) بقره، 43.
124) نساء، 102.
125) بقره، 153.
126) اسراء، 78.
127) مریم، 31.
128) نور، 37.

www.gharaati.ir